Voor de Italiaanse componist Giulio Colangelo is componeren een zoektocht naar de waarheid met muziek. Hij probeert natuurlijke complexiteiten te vatten en bloot te leggen. “Kunst,” voor hem, “is waar filosofie en ambacht bij elkaar komen.”
“Componeren is proberen chaos te controleren” legt Colangelo uit. “Het kristalliseren en vastleggen, maar ook je eigen onderbewuste onder ogen zien en dat proberen te controleren.” De performatieve installatie [re]BO[u]NDS (2014), die hij in 2014 maakte met het collectief LOXOSconcept, een samenwerkingsproject met componist Valerio de Bonis, is een kenmerkend voorbeeld. In de programmatoelichting citeren ze Walter Benjamin: “Vorm betoverd chaos kortstondig tot wereld.” Colangelo vertelt verder: “het is een gecompliceerd proces, iets rationeel maken dat het niet is. De titel is veelzeggend. Er zit een dubbele betekenis is: enerzijds echoot en stuitert geluid vrijelijk rond; anderzijds moet het worden samengebonden, gevat in een compositie.”
Een gelijksoortig idee schuilt in Colangelo’s strijkkwartet Organismo Aperto No. 1. Het is een open, zichzelf ontwikkelend organisme dat bij elkaar gehouden moet worden. De componist wordt een controleur die complexe structuren probeert te vatten. Colangelo relateert het stuk aan natuurlijke processen: “de natuur vormt ingewikkelde organismen. Een organisme wordt bij elkaar gehouden door een huid. Het moet worden omvat, anders vult het de volledige omliggende ruimte. De huid houdt het bij elkaar.”
Filosofische en mythologische concepten vormen vaak een vertrekpunt voor Colangelo’s composities. Componeren is een zoektocht naar de waarheid, een manier om grenzen te verleggen en nieuwe ideeën te vinden. Thauma, een dialoog voor percussieve gitaren, is hiervan een goed voorbeeld. De titel verwijst naar de filosofische verbazing, die volgens Colangelo “de mens naar kennis beweegt. Ik denk dat deze zoektocht naar waarheid het allerbelangrijkst is in de menselijke cultuur. Denken maakt ons menselijk. Dat is ook waarom kunst belangrijk is, maar net als filosofie tot het verleden behoort. Vandaag de dag is de economische cultuur belangrijker. Dat is de verkeerde kant op, onze cultuur ontmenselijkt.”
Foto © Anna van Kooij