Gaudeamus draait helemaal om het geven van kansen aan jonge makers, in de hoop hun carrière van de grond te laten komen. In deze serie artikelen nemen we contact op met enkele van de artiesten waar we in het verleden mee samengewerkt hebben om te zien waar ze nu staan in hun carrière. Aflevering 1: Thanasis Deligiannis, artist in residence bij Gaudeamus van 2017 tot 2019.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Ik schrijf deze regels op de Biënnale van Venetië, zittend op een stoel met de laptop op mijn knieën, in het Griekse paviljoen dat op een bouwplaats lijkt, terwijl twee van mijn collega’s een hoornachtige luidspreker uit de jaren 70 proberen te buigen omdat hij niet past door het smalle raam van de kelder. Midden in de ruimte staat een grote landbouwmachine, rondom staan zo’n 30 speakers, lampen en videoschermen klaar om aangesloten te worden. Met andere woorden, ik werk aan de installatie van het werk Xirómero / Dryland, bedacht door mijzelf en Yannis Michalopoulos, gemaakt samen met de kunstenaars Elia Kalogianni, Yorgos Kyvernitis, Kostas Chaikalis en Fotis Sagonas. Dit werk is het resultaat van een doorlopend onderzoek dat ik samen met Yannis heb uitgevoerd naar de muziek- en landbouwcultuur van het Griekse platteland, waarbij onder meer Gaudeamus, Onassis Culture en I/O partners en supporters waren. Xirómero / Dryland zal worden tentoongesteld op de 60e International Art Exhibition – La Biennale di Venezia van april tot november 2024.
Hoe kijk je terug op de samenwerking met Gaudeamus en welke rol heeft het gespeeld in je carrière?
De eerste keer dat ik met Gaudeamus samenwerkte was in 2010 en daarna opnieuw in 2012, beide keren als genomineerde voor de Gaudeamus Award. Ik ben meer dan dankbaar dat ik de kans heb gehad om mijn werk te presenteren op het festival, dat ik geleidelijk heb zien transformeren om een scala aan werken van verschillende aard te ondersteunen: van pure muziekconcerten tot muziektheatervoorstellingen en andere interdisciplinaire/hybride formats. Deze transformatie liep parallel met mijn traject als maker. Toen ik in 2017-2019 artist-in-resident werd bij Gaudeamus, met steun van het Nieuwe Makers-programma van Fonds Podiumkunsten, werd het creatieve proces, de manier om mijn werk in festivalcontext te programmeren en hoe ik mijn publiek benader, onderdeel van een lopend onderzoek en een discussie die we nog steeds openhouden. Het is heel belangrijk dat makers de kans krijgen om hun ideeën toe te passen en werkelijkheid te maken, binnen een structuur die ze kan begrijpen en ondersteunen, onderwijl de nodige risico’s nemend. Veilige kunst ruikt immers naar stilstaand water.
Welke blijvende invloed heeft de samenwerking met Gaudeamus op het werk dat je nu maakt?
We moeten zijn wie we willen zijn, ook al weten we soms niet hoe we dat moeten uitdrukken, vooral als we ons op andere artistieke terreinen begeven. Werken met het Gaudeamus-team was voor mij een uitnodiging om avontuurlijk te zijn zonder mezelf uit te hoeven leggen. Het was niet nodig om te ‘presteren’ als professional van een bepaald type. Zodat ik nu als mix van componist, sound designer, regisseur, performer en tegelijkertijd kunstenaar actief kan zijn op de Biënnale van Venetië.