Een groot componist en docent is niet meer. Een fijn mens en fantastisch spreker laat ons alleen…
Louis Andriessen zijn betekenis voor de hedendaagse muziek in Nederland en niet in de laatste plaats internationaal, ligt niet alleen in hoe en wat hij componeerde, maar vooral ook in wat hij van dat componeren doorgaf aan jongere generaties.
Als docent trok hij een zeer groot aantal binnen- maar vooral buitenlandse componisten naar De Haag. Een aantal sloten zich qua stijl aan bij wat de Haagse School ging heten, maar velen ontwikkelden zich met eigen vingerafdruk verder tot intussen ook beroemdheden. Niet alleen omdat zij het vak leerden, maar ook door voortdurend en liefst ook in het café onder het rollen van een sjekkie met Louis over muziek en het leven van gedachten wisselden. Louis was een heerlijk spreker.
Ook de ensemble-cultuur, die hoogtij vierde in de jaren 80 en nog steeds niet in z’n nadagen is, zou niet zo’n grote vlucht genomen hebben, zeker niet in Nederland, zonder de aanzet die Louis als pianist in zijn eigen ensembles De Volharding en Hoketus gaf. Met het schrijven voor je eigen vrienden werd in de 70er jaren de beste uitvoering van je werk gegarandeerd, en zo groeiden niet alleen die beide ensembles tot internationale faam maar ook Asko en vele andere ensembles die ook nu nog steeds bestaan.
Als jong talent was Louis eind jaren ’50 herhaaldelijk te gast bij Gaudeamus. Sinds hij internationaal bekend werd en groot bezette werken maakte, verscheen zijn naam minder vaak op de programma’s van Gaudeamus. Maar hij kwam wel elk jaar en toonde zo zijn interesse voor wat er leefde onder de jonge componisten. In al die jaren was hij de trouwste bezoeker van de Gaudeamus Muziekweek.
~Henk Heuvelmans
foto: Louis Andriessen tijdens Gaudeamus 2015 (c) Anna van Kooij