In een open veld staat een cirkel van zuilen, gevormd door acht windharpen. Naarmate men dichterbij komt worden de ijle, zachte klanken hoorbaar. De zingende zuilen vormen een kapel van klank. Een geleidelijke overgang van gesproken woord naar recitaties, Sprechgesang en uiteindelijk gezongen tekst wordt voortgezet naar een steeds complexere polyfonie, die uiteindelijk volledig oplost in de ijle zachte klanken van de windharpen.
Koerikoeloem is een muziektheatervoorstelling van Miranda Driessen naar het gelijknamige prozagedicht van Tjitske Jansen. Een multidisciplinair werk voor acht solostemmen, sho (een Japans blaasinstrument), blokfluittrio en een klankinstallatie bestaande uit acht windharpen.
Foto © Kees van de Veen
De tekst van Tjitske Jansen is een opsomming van zeer dicht op de huid geschreven, persoonlijke anekdotes. Nu lijkt dat in een tijd waarin iedereen bijna dagelijks zijn of haar beslommeringen op Facebook en andere social media post niets bijzonders, maar hier is toch iets anders aan de hand: in de veelheid van verhalen ontstaat gaandeweg het beeld van een leven waarin elke poging grip te krijgen op het leven bijna een onbegonnen zaak lijkt. Toch is er nergens sprake van een aanklacht, beschuldiging of behoefte tot vergelding. Op vaak bijzonder humorvolle wijze loodst zij ons in heldere taal door haar verzen zonder ook maar ergens wollig of melodramatisch te worden, met een compassievolle distantie.
Miranda Driessen - compositie
Tjitske Jansen - tekst
Asko Kamerkoor
Trio Axolot - blokfluiten
Naomi Sato - sho